- qanışirin
- sif. Adamların rəğbətini özünə cəlb edən, özünə qarşı hüsn-rəğbət oyadan; sevimli, qanıisti. Qanışirin adam. Qanışirin uşaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qanışirin
Look at other dictionaries:
dadlı-duzlu — sif. Xoşagələn, gözəşirin, qanışirin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duzlu — sif. 1. Tərkibində duz olan; şor. Duzlu göl. Duzlu su. Xəzər dənizinin ətrafında duzlu göllər çoxdur. 2. Kifayət qədər və ya lüzumundan artıq duzlanmış, duz vurulmuş; şor. Duzlu pen dir. // Duza, duzlu suya qoyulmuş, duz hopdurulmuş. Duzlu xiyar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözəşirin — sif. Gözə xoş gələn, qanışirin, yapışıqlı, xoşagələn, sevimli. Gözəşirin uşaq. – Qumar «qəhrəmanları» gözəşirin bir gənci əhatə edib min cür hiylə ilə qumara qoşardılar. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəməli — sif. İstənilməyə, sevilməyə layiq; xoşqılıq, mehriban, üzügülər; qanışirin. İstəməli qız. İstəməli uşaq. – Lap üçdörd yaşından bu şirindilli, istəməli qızın ayağı karxanaya açılmış, usta ilə dostlaşmağa başlamışdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nazlı-duzlu — sif. dan. İşvəli, qəmzəli, qanışirin, xoş, şux. Nazlı duzlu qız. Nazlıduzlu gəlin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanışirinlik — is. Qanışirin adamın keyfiyyəti; sevimlilik, qanıistilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
suyuşirin — sif. Gözə xoş gələn, yapışıqlı, yaraşıqlı, gözəşirin, qanışirin. Suyuşirin qız. Suyuşirin uşaq. – <Eyvaz> suyuşirin, çevik bir oğlan idi. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şirin — sif. <fars.> 1. Ağızda şəkər, bal və s. kimi xoş tam verən; dadlı, ləzzətli (acı ziddi). Şirin armud. Şirin meyvə. – <Tapdıq> bir stəkan şirin çay içdi. Ə. Vəl.. Respublikamızda şirin nar, göy nar, mələkeş narı . . və sair qiymətli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşagəlim(li) — sif. Gözə xoş gələn, xoşsifət, qanışirin, gözəşirin, yapışıqlı. <Qızın> ağ, xoşagəlim sifəti, qaynar ala gözləri vardır, kiçik burnunun ucu azca yuxarı dikəlmişdir. V. Şıxlı. // Gözəl, qəşəng. Xoşagəlim mənzərə. Xoşagəlim yer. Xoşagəlim səs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşsifət(li) — sif. <fars. xoş və ər. sifət> 1. Gözəl, göyçək, xoşsima, qanışirin. Abbas uzunboylu, nazikbədən, ağbənizli, alagözlü, xoşsifət bir uşaq idi. S. S. A.. Mən geri çəkilib, bu xoşsifət qadına müdirin stoluna yaxın durmaq üçün yol verdim. T. Ş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
